Ετικέτα: Μαρκόπουλος

1956, Αθήνα, παραδοσιακά, Μεσόγειος, προσωπικός δρόμος, κίνημα, φιλοσοφικές απόψεις, κοινωνικές προτάσεις για τη ζωή και την τέχνη, σχεδιασμός του μέλλοντος

Το 1956 ο Μαρκόπουλος έφτασε στην Αθήνα και συνέχισε να εργάζεται…

Το 1956 ο Μαρκόπουλος έφτασε στην Αθήνα και συνέχισε να εργάζεται, συνθέτοντας μουσική και αντλώντας επιδράσεις από τα παραδοσιακά τραγούδια του ελλαδικού και μεσογειακού χώρου, έτσι ώστε να διαμορφώσει το προσωπικό του ύφος. Από νωρίς άνοιξε τον προσωπικό του δρόμο στην ελληνική μουσική, προτείνοντας με έμφαση “Επιστροφή στις Ρίζες”. Η πρόταση αυτή πήρε τις διαστάσεις κινήματος τέχνης.

Οι παράμετροι αυτού του μουσικού κινήματος στήριζαν παράλληλα τις φιλοσοφικές του απόψεις, που συνδυάζονταν με τις κοινωνικές προτάσεις για τη ζωή και την τέχνη. Το κίνημα αυτό ο συνθέτης το όριζε ως “σχεδιασμό του μέλλοντος, με στοιχεία από άφθαρτες πηγές της ζωντανής μας παράδοσης, σε συνδυασμό με επιλεγμένες σύγχρονες πληροφορίες τέχνης”.

Ηράκλειο, 1939, παραδοσιακή, συμφωνική, ραδιόφωνο, Αίγυπτος, 1983 Πανευρωπαϊκοί, 1994 λειτουργία του ορφέα, 2005 νόμος της θαλπωρής, αρχαίο θέατρο, κινηματογράφος

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1939…

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1939. Τα παραδοσιακά στοιχεία της κρητικής μουσικής, σε συνδυασμό με τη συμφωνική μουσική που άκουγε από το ραδιόφωνο εκείνη την εποχή, καθώς επίσης και η μουσική της κοντινής Αιγύπτου, ήταν τα πρώτα και αποφασιστικής σημασίας ακούσματα του.

Το 1983, του ανατέθηκε ο σχεδιασμός του τελετουργικού της έναρξης των Πανευρωπαϊκών Αγώνων στην Αθήνα. Συνέθεσε τον ύμνο “Θέλουμε Ειρήνη”, που μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε πολλές χώρες του κόσμου. Το 1994, συνέθεσε τη “Λειτουργία του Ορφέα”, σε αρχαία ορφικά ποιήματα, έργο που παρουσίασε στην Βιέννη, τις Βρυξέλλες, το Παρίσι, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και σε άλλες πρωτεύουσες του κόσμου. Το 2005, ολοκλήρωσε τη σύνθεση του έργου “Ο Νόμος της Θαλπωρής” με θέμα τον άνθρωπο, που από την εποχή της συνειδητής ύπαρξης του στη γη, με την εκπνοή του παράγει ήχους, τραγούδι, μουσική.

Έχει συνθέσει μουσική για το αρχαίο θέατρο όπως: “Μήδεια”, “Λυσιστράτη”, “Θεσμοφοριάζουσες”, “Εκκλησιάζουσες”, κ.ά. Έχει συνθέσει επίσης μουσική για κινηματογραφικές ταινίες όπως: “Μικρές Αφροδίτες” και “Byron” του Ν. Κούνδουρου, “Επιχείρηση Απόλλων” του Γ. Σκαλενάκη, “Η Μοίρα ενός αθώου” του Γρ. Γρηγορίου κ.ά. Άλλα σημαντικά έργα του είναι: “Ιθαγένεια” (1971), ο “Στράτης Θαλασσινός” (1973), η “Θητεία” (1974), οι “Μετανάστες” (1974), ο “Θεσσαλικός κύκλος” (1975), τα “Ανεξάρτητα” (1976).

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος συνέχισε τη δημιουργική του πορεία με νέες συνθέσεις, επιμένοντας ότι “την τέχνη πρέπει να τη διαπερνούν -για να τη στηρίζουν- κανόνες και νόμοι της επιστήμης”.

δικτατορία, ανελευθερία, Θεοδωράκης, Μαρκόπουλος, Λοΐζος, Σαββόπουλος

Την εποχή της Δικτατορίας (1967 – 1974)…

Την εποχή της Δικτατορίας (1967 – 1974), με την ανελευθερία έκφρασης, που αυτή επέβαλε, έκανε την εμφάνισή του το πολιτικό τραγούδι, εκφρασμένο από συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γ. Μαρκόπουλος, ο Μ. Λοΐζος, ο Δ. Σαββόπουλος κ.ά.

1960, υψηλή αισθητική, στοιχεία λαϊκής, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Μαρκόπουλος, Λοΐζος, ποίηση

Την δεκαετία του 1960, μια ομάδα συνθετών έδωσε μια καλλιτεχνική…

Την δεκαετία του 1960, μια ομάδα συνθετών έδωσε μια καλλιτεχνική παραγωγή υψηλής αισθητικής, αξιοποιώντας και αναδεικνύοντας στοιχεία της λαϊκής μουσικής μέσα στις συνθέσεις τους.

Ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Μάνος Λοΐζος και άλλοι σπουδαίοι μουσικοί προσπάθησαν να αναδείξουν το “έντεχνο” τραγούδι μελοποιώντας ποίηση κορυφαίων ποιητών (όπως ο Οδ. Ελύτης, ο Γ. Ρίτσος, ο Γ. Σεφέρης, ο Ν. Γκάτσος κ.ά.).