Πλήρης απάντηση
Ε. Σατί, Α. Χόνεγκερ, Σ. Προκόφιεφ, Κ. Βάιλ, Λ. Μπέρνσταϊν, Ντ. Σοστακόβιτς, Μπ. Μπρίτεν, Ν. Ρότα, Ε. Μορικόνε, Φ. Γκλας.
Προσωπική σελίδα
Ε. Σατί, Α. Χόνεγκερ, Σ. Προκόφιεφ, Κ. Βάιλ, Λ. Μπέρνσταϊν, Ντ. Σοστακόβιτς, Μπ. Μπρίτεν, Ν. Ρότα, Ε. Μορικόνε, Φ. Γκλας.
Σεν-Σανς, Μπρέιγ, Μιγιό
πιάνο, μικρό σύνολο, ρεπερτόριο, αιθουσάρχες
Ένας πιανίστας με ικανότητες αυτοσχεδιαστή ή ένα μικρό οργανικό σύνολο…
Ένας πιανίστας με ικανότητες αυτοσχεδιαστή ή ένα μικρό οργανικό σύνολο ήταν οι συνήθεις πρακτικές. Το ρεπερτόριο αποτελούσαν γνωστά αποσπάσματα από όπερες και δημοφιλή ορχηστρικά έργα, προσαρμοσμένα κατάλληλα. Oι αιθουσάρχες ήταν αυτοί που κατά κανόνα επέλεγαν τη μουσική, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια.
εξουδετέρωση θορύβου, ανέλιξη πλοκής
Η μουσική συνδέεται με τον κινηματογράφο…
Η μουσική συνδέεται με τον κινηματογράφο από την πρώτη κιόλας περίοδο της ιστορίας του για λόγους μάλλον πεζούς: η μουσική κλήθηκε να εξουδετερώσει το θόρυβο που προκαλούσε η μηχανή προβολής της εποχής.
Η συμβολή της μουσικής στην περίοδο του βουβού περιορίστηκε στο να παρακολουθεί την ανέλιξη της πλοκής.
20ος αιώνας, στρατευμένος, αντιφατικό, όπερες, θέατρο, κινηματογράφος, συμφωνίες, κοντσέρτα, δωματίου
Από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα…
(1906 – 1975) Ρωσία. Από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Το αξιόλογο έργο του, στρατευμένο στις πολιτικές του πεποιθήσεις, δέχτηκε τόσο τις διακρίσεις της κυβέρνησης (βραβείο Λένιν) όσο και τις επικρίσεις της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Έργο αντιφατικό και ως προς τις επιδράσεις που δέχτηκε. Έγραψε όπερες, μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (Η Πτώση του Βερολίνου), συμφωνίες, κοντσέρτα, μουσική δωματίου κ.ά.
Σεφέρ, 1948, ήχοι της φύσης, οργάνων, θόρυβοι, επεξεργασία, συνδυασμός με όργανα, κινηματογράφος, ηλεκτρονική, Ανρί
Τον όρο χρησιμοποίησε ο συνθέτης Πιέρ Σεφέρ…
Τον όρο χρησιμοποίησε ο συνθέτης Πιέρ Σεφέρ το 1948. Ήχοι της φύσης (το νερό, ο αέρας, το κελάιδισμα των πουλιών), οργάνων, ακόμη και θόρυβοι (από καμπάνες, τρένα, αεροπλάνα και άλλες μηχανές), ηχογραφούνται σε μαγνητοταινία και αποτελούν το υλικό που, κατόπιν επεξεργασίας (αναπαραγωγή της εγγραφής σε διαφορετικές ταχύτητες, διαφορετικά ύψη, διαφορετική ρυθμική αγωγή κ.ά) σε στούντιο, θα συνδυαστούν για να αποτελέσουν ένα έργο. Πολλές φορές συνδυάζονται οι ήχοι από μαγνητοταινίες με συμβατικά όργανα ή και την ορχήστρα. Η συγκεκριμένη όμως μουσική χρησιμοποιήθηκε περισσότερο σαν μουσική για κινηματογράφο, για διαφημίσεις και γενικά για την τηλεόραση. Αποτέλεσε όμως, η τεχνική αυτή, την κυριότερη πηγή για την ηλεκτρονική μουσική. Εκπρόσωποι: Πιέρ Σεφέρ, Πιέρ Ανρί κ.ά.
20ο αιώνας, κινηματογράφος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, Κατσαρός, Πλέσσας, Καπνίσης, Βογιατζής, Μούσχουρη, θεατρικοί συγγραφείς
Η ιστορία της ελληνικής διαφήμισης ξεκινά στις αρχές…
Η ιστορία της ελληνικής διαφήμισης ξεκινά στις αρχές του 20ου αι. με την εμφάνιση του κινηματογράφου, και αργότερα του ραδιόφωνου και της τηλεόρασης. Πρώτα εμφανίστηκαν οι κινηματογραφικές και ραδιοφωνικές διαφημίσεις, με μουσικές του Γ. Κατσαρού, του Μ. Πλέσσα και του Κ. Καπνίση. Σε αυτές συμμετείχαν διάσημοι τραγουδιστές της εποχής όπως: ο Γ. Βογιατζής, η Ν. Μούσχουρη κ.ά. Κείμενα για τις ανάγκες της διαφήμισης έγραφαν θεατρικοί συγγραφείς και σε αυτές συμμετείχαν ηθοποιοί όπως: ο Ν. Σταυρίδης, ο Κ. Χατζηχρήστος κ.ά.
βάσεις δεδομένων, ανώνυμοι συνθέτες, μικρό κόστος, διαφήμιση, κοινόχρηστες παρτιτούρες, κλαρινέτα, σαξόφωνα, έγχορδα
Η διαφήμιση συχνά χρησιμοποιεί “ηχοθήκες”:…
Η διαφήμιση συχνά χρησιμοποιεί “ηχοθήκες”: βάσεις δεδομένων όπου υπάρχουν μουσικές ανώνυμων συνθετών από διάφορα μέρη του κόσμου και με πολύ μικρό κόστος μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διαφήμιση.
Οι κοινόχρηστες παρτιτούρες για διαφημίσεις χρησιμοποιούν συχνά κλαρινέτα, σαξόφωνα, ή διάφορα έγχορδα (όπως οι ακουστικές/ηλεκτρικές κιθάρες και τα βιολιά), ως κύρια όργανα
σλόγκαν, μελωδία, διαφήμιση, εκπομές, τηλεόραση, ραδιόφωνο, 30 δευτερόλεπτα, μνήμη, προϊόν
Το τζινγκλ (jingle) είναι ένα σλόγκαν…
Το τζινγκλ (jingle) είναι ένα σλόγκαν που μένει στο μυαλό και μπαίνει πάνω σε μια δεδομένη μελωδία για διαφημιστικούς σκοπούς ή σε εκπομπές, κυρίως για την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο. Έχει διάρκεια περίπου 30 δευτερόλεπτα και έχει στόχο να ταυτιστεί στην μνήμη του ακροατή με το προϊόν που διαφημίζεται.
πειραματισμός, Καραϊνδρου, Αγγελόπουλος, Παπαδημητρίου, Κυπουργός
Οι συνθέτες πειραματίστηκαν, όπως και οι σκηνοθέτες…
Οι συνθέτες πειραματίστηκαν, όπως και οι σκηνοθέτες, γράφοντας μουσικές οι οποίες επέζησαν και χωρίς τις ταινίες που επένδυσαν μουσικά (π.χ. η Ελένη Καραΐνδρου σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Νίκος Κυπουργός κ.α.).
δεν άνθησε, μουσικό θέατρο, επιθεώρηση, υψηλό κόστος, έμψυχο υλικό, θεατρικές σπουδές, καλλιτέχνες, Πλέσσας, Κατσαρός
Δεν άνθησε στην Ελλάδα, ίσως γιατί το μουσικό θέατρο…
Δεν άνθησε στην Ελλάδα, ίσως γιατί το μουσικό θέατρο και η επιθεώρηση που προϋπήρχαν, δεν του άφησαν πολλά περιθώρια. Σε αυτό συνέβαλε τόσο το υψηλό κόστος όσο και η έλλειψη έμψυχου υλικού. Ούτε οι θεατρικές σπουδές, ούτε οι μουσικές ή οι σπουδές χορού στη χώρα μας εκπαίδευαν καλλιτέχνες που να μπορούν να ανταποκριθούν στις σύνθετες απαιτήσεις του είδους. Ωστόσο στο ελληνικό μιούζικαλ ξεχωρίζουν τα ονόματα των Μίμη Πλέσσα (έγραψε μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις) και Γιώργου Κατσαρού.
1940, Χατζιδάκης, Ποτέ την Κυριακή, όσκαρ, Θεοδωράκης, Μαμαγκάκης, Λοΐζος, Πλέσας, Ξαρχάκος
Από τη δεκαετία του 1940 γράφεται μουσική για κινηματογράφο…
Από τη δεκαετία του 1940 γράφεται μουσική για κινηματογράφο και διακρίνονται οι πρώτοι συνθέτες. Στα χρόνια που ακολουθούν, όλοι οι σημαντικοί συνθέτες της Ελλάδας (όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος κέρδισε για την ταινία “Ποτέ την Κυριακή” βραβείο όσκαρ καλύτερης μουσικής, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Νίκος Μαμαγκάκης κ.ά.) πέρασαν από το χώρο της κινηματογραφικής μουσικής.
Παραδείγματα: Μάνος Λοΐζος – Ευδοκία, Μίμης Πλέσσας – Κορίτσια για φίλημα, Σταύρος Ξαρχάκος – Ρεμπέτικο, Μάνος Χατζιδάκις – Ποτέ την Κυριακή, Μίκης Θεοδωράκης – Zorbas the Greek.
Χόλιγουντ, Δημητριάδης, 1930, η γροθιά του σακάτη, αγαπητικός της βοσκοπούλας, ομιλούσα, Γερμανία
Η πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία γυρίστηκε στο Χόλιγουντ από…
Η πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία γυρίστηκε στο Χόλιγουντ από τον ομογενή Τέτο Δημητριάδη το 1930, με τον τίτλο “Η γροθιά του σακάτη”. Ο “αγαπητικός της βοσκοπούλας” (1931) ήταν η πρώτη ταινία που κινηματογραφήθηκε ομιλούσα και με μουσική στην Ελλάδα και ηχογραφήθηκε στη Γερμανία.
δανεισμός, σύνθεση κοινότυπης, σύγχρονοι συνθέτες, νέες τεχνολογίες, παλιά μουσική
Για τη σύνθεση μουσικής για τον κινηματογράφο σήμερα χρησιμοποιούνται…
Για τη σύνθεση μουσικής για τον κινηματογράφο σήμερα χρησιμοποιούνται οι εξής μέθοδοι:
Τραγουδιστής της Τζαζ, Αστέρ, Ρότζερς, 1950, Πρίσλεϋ
Η πρώτη ταινία μιούζικαλ ήταν…
Η πρώτη ταινία μιούζικαλ ήταν ο Τραγουδιστής της Τζαζ του Αλ Τζόλσον. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ήταν πολύ δημοφιλείς οι ταινίες με το χορευτικό δίδυμο Φρεντ Αστέρ – Τζίντζερ Ρότζερς. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η ζήτηση για μιούζικαλ άρχισε να ατονεί με αποτέλεσμα η παραγωγή τους να μειωθεί. Ακολούθησε μια εποχή, που φτιάχνονταν ταινίες προορισμένες να προβάλλουν συγκεκριμένους καλλιτέχνες (π.χ. Έλβις Πρίσλεϋ) και ταινίες με πρώτο θεματικό συστατικό τη μουσική (π.χ. Grease).
είδη μουσικής, ψυχολογικές καταστάσεις, συναισθήματα, χαρακτήρες, κατηγορίες, μηνύματα, σχολιασμός, δράση, κρυφές πτυχές, διάλογος
Συγκεκριμένα είδη μουσικής συνδέονται με συγκεκριμένες…
Συγκεκριμένα είδη μουσικής συνδέονται με συγκεκριμένες ψυχολογικές καταστάσεις, συναισθήματα, χαρακτήρες ηρώων αλλά και κατηγορίες ταινιών (π.χ. γουέστερν, θρίλερ κ.ά.). Η μουσική μπορεί να μεταφέρει μηνύματα, σχολιάζοντας ή επεξηγώντας τη δράση, ή ακόμη και να αποκαλύψει κρυφές πτυχές, που δεν εκφράζονται στο διάλογο.
λόγος, εικόνα, ήχος/μουσική, περιβάλλον, αναπόσπαστο στοιχείο, αυτόνομα
Τα κύρια συστατικά του κινηματογράφου είναι…
Τα κύρια συστατικά του κινηματογράφου είναι ο λόγος, η εικόνα και ο ήχος/η μουσική. Αυτά τα συστατικά αλληλεπιδρούν και διαμορφώνουν το κινηματογραφικό περιβάλλον. Η κινηματογραφική μουσική δεν μπορεί να απομονωθεί από το περιβάλλον της και να αντιμετωπιστεί σαν να προορίζεται για ακρόαση. Η μουσική για τον κινηματογράφο λειτουργεί ως αναπόσπαστο στοιχείο μιας ταινίας, μπορεί όμως και να λειτουργήσει αυτόνομα.
κινηματογράφος, Βομβάη, ανάπτυξη
Η κινηματογραφική βιομηχανία στη Βομβάη…
Η κινηματογραφική βιομηχανία στη Βομβάη, που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η ινδική κινηματογραφική μουσική.
συνθέτης, 900 τραγούδια, 40 μιούζικαλ, κινηματογράφο, τηλεόραση, επιτυχία, όσκαρ, Αυστρία, 1930, γερμανική κατοχή
Αμερικανός συνθέτης, έγραψε περισσότερα από…
(1902 – 1979) Αμερικανός συνθέτης, έγραψε περισσότερα από 900 τραγούδια και 40 μιούζικαλ για το Μπόντγουαιη. Επίσης έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η Μελωδία της Ευτυχίας είναι μιούζικαλ σε μουσική του Ρίτσαρντ Ρότζερς. Το έργο έγινε αμέσως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του κινηματογράφου και το 1965 σάρωσε τα βραβεία Όσκαρ. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Αυστρία του 1930, που είναι υπό γερμανική κατοχή.
Η υπόθεση διαδραματίζεται στην Αυστρία που είναι υπό Γερμανική κατοχή τη δεκαετία του 1930. Η Μαρία, δόκιμη σε μοναστήρι βρίσκει δουλειά ως γκουβερνάντα στο σπίτι του λοχαγού Von Trapp, που είναι απόστρατος αξιωματικός του Ναυτικού και του οποίου η σύζυγος έχει πεθάνει. Τα επτά παιδιά του μεγαλώνουν με μεγάλη αυστηρότητα. Όταν φτάνει η Μαρία προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν κάνοντας διάφορες ζαβολιές. Η Μαρία κερδίζει την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους διδάσκοντας τη χαρά της ζωής και της Μουσικής. Η Μαρία παντρεύεται τον πατέρα τους, αλλά φεύγουν από την Αυστρία λόγω της εισβολής των Ναζί.
μουσικό θεατρικό/κινηματογραφικό έργο, μουσική, τραγούδι, διάλογος, χορός, Μπέρνσταϊν, Βέμπερ, West Side Story, Εβίτα, Φάντασμα της όπερας,
Είναι ένα μουσικό θεατρικό…
Είναι ένα μουσικό θεατρικό ή κινηματογραφικό έργο που συνδυάζει μουσική, τραγούδια, διαλόγους (πρόζα) και χορό (σε στυλ μπαλέτου
Προέρχεται από το “music comedy” του 19ου αιώνα και πέρασε στα όρια τη υψηλής τέχνης, με έργα όπως: West Side Story και Wonderful Town του Λέοναρντ Μπέρνσταϊν.
[Αξιόλογα έργα με το χαρακτηρισμό rock musical, είναι τα: Jesus Christ Superstar (1971), Evita (1978) και Το Φάντασμα της Όπερας (1986) του Άντριου Λόιντ Βέμπερ.]