Ετικέτα: άρια

μπαρόκ ενοποιημένη επίδραση, άρια, Διαφωτισμός, φαντασία, συχνή και απότομη διαφοροποίηση

Η “επίδραση” της μουσικής, όπως ήταν κατανοητή κατά την εποχή του Μπαρόκ…

Η “επίδραση” της μουσικής, όπως ήταν κατανοητή κατά την εποχή του Μπαρόκ, έπρεπε να είναι ενοποιημένη και συνεχόμενη μέσα σε ένα ολόκληρο μουσικό κομμάτι ή μέρος κομματιού, όπως σε μια άρια, ενώ το συναίσθημα, που εκφραζόταν την εποχή του Διαφωτισμού από ένα συνθέτη, κυρίως στις “Φαντασίες” και λιγότερο στις σονάτες, μπορούσε να διαφοροποιηθεί συχνά και απότομα.

εισαγωγή, ουβερούρα, σκηνές συνόλου, συναισθήματα, ρετσιτατίβο, άρια, χορωδία, ορχήστρα

Η όπερα αρχίζει συνήθως με ένα…

Η όπερα αρχίζει συνήθως με ένα ορχηστρικό κομμάτι, την εισαγωγή (ουβερτούρα), το οποίο μπορεί να εισάγει μελωδίες από τις άριες που πρόκειται να ακουστούν. Κάθε πράξη της όπερας έχει κανονικά τον ορχηστρικό της πρόλογο, ενώ είναι επίσης πιθανό να παρεμβάλλονται μουσικά μέρη μεταξύ των σκηνών.

Μία όπερα –στα πλαίσια της δράσης που επιβάλει η πλοκή της– μπορεί να περιέχει σκηνές συνόλου (τρίο, κουαρτέτα, κουιντέτα κ.ο.κ), στις οποίες τα πρόσωπα εκφράζουν τα συναισθήματα τους. Οι απαραίτητες για τη δράση και την πλοκή εξηγήσεις παρουσιάζονται γενικά με ένα είδος μουσικής απαγγελίας που ονομάζεται ρετσιτατίβο. Το ρετσιτατίβο στις λυρικές στιγμές παραχωρεί τη θέση του στην άρια. Η άρια είναι ένα τραγούδι συνήθως βαθιά συγκινητικό. Είναι αυτό που το ακροατήριο περιμένει, αυτό που επευφημεί και αυτό που στο τέλος θυμάται.

Η χορωδία χρησιμοποιείται σε σύμπραξη με τους μονωδούς ή λειτουργεί ανεξάρτητα. Άλλοτε σχολιάζει τα δρώμενα, όπως συμβαίνει στην αρχαία ελληνική τραγωδία και άλλοτε εμπλέκεται στη δράση. Την οπερατική δράση υποστηρίζει η ορχήστρα που δημιουργεί την αρμόζουσα διάθεση στις διάφορες σκηνές.

φωνητικό είδος, εκκλησιαστική μουσική, προσευχητάριο, μονωδοί, ορχήστρα, χορωδία, βιβλικά θέματα, θρησκευτικό αίσθημα, εκκλησία, χωρίς σκηνικά, κοστούμια, δράση, αφηγητής, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Χέντελ

Ένα από τα μεγάλα φωνητικά είδη…

Ένα από τα μεγάλα φωνητικά είδη εκκλησιαστικής μουσικής. (Η λέξη σημαίνει “προσευχητάριο”, δηλαδή τον χώρο της εκκλησίας που προορίζεται για προσευχή.) Πρόκειται για μουσικό έργο μεγάλων διαστάσεων για μονωδούς, χορωδία και ορχήστρα, που βασίζεται κατά κανόνα σε Βιβλικά θέματα και διαπνέεται από θρησκευτικό συναίσθημα. Παρουσιάζεται σε μία εκκλησία ή μία αίθουσα δίχως σκηνικά, κοστούμια και δράση. Η πλοκή εξελίσσεται συνήθως με τη βοήθεια ενός αφηγητή, με:

• ρετσιτατίβο και άριες,
• μέρη συνόλων όπως ντουέτο, τρίο και
• χορωδιακά, με ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο της χορωδίας.

Το ορατόριο αναπτύχθηκε στην Ιταλία και άνθισε στη Γερμανία, αλλά είχε την πιο διαχρονική απήχηση στην Αγγλία, όπου εξελίχθηκε σε εθνική μουσική φόρμα μέσα από τα έργα του Γκέοργκ Φρήντριχ Χέντελ, του μεγαλύτερου ίσως από τους δημιουργούς του.

λυρικό τραγούδι, μορφολογική διάρθρωση, σόλο φωνή, ορχηστρική συνοδεία, συναίσθημα, όπερα, καντάτα, ορατόριο

Λυρικό τραγούδι με συγκεκριμένη…

Λυρικό τραγούδι με συγκεκριμένη μορφολογική διάρθρωση για σόλο φωνή και ορχηστρική συνοδεία που εκφράζει γενικά έντονο συναίσθημα. Απαντάται στην όπερα, την καντάτα και το ορατόριο