Ετικέτα: Γερμανία

φωνητικό είδος, εκκλησιαστική μουσική, προσευχητάριο, μονωδοί, ορχήστρα, χορωδία, βιβλικά θέματα, θρησκευτικό αίσθημα, εκκλησία, χωρίς σκηνικά, κοστούμια, δράση, αφηγητής, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Χέντελ

Ένα από τα μεγάλα φωνητικά είδη…

Ένα από τα μεγάλα φωνητικά είδη εκκλησιαστικής μουσικής. (Η λέξη σημαίνει “προσευχητάριο”, δηλαδή τον χώρο της εκκλησίας που προορίζεται για προσευχή.) Πρόκειται για μουσικό έργο μεγάλων διαστάσεων για μονωδούς, χορωδία και ορχήστρα, που βασίζεται κατά κανόνα σε Βιβλικά θέματα και διαπνέεται από θρησκευτικό συναίσθημα. Παρουσιάζεται σε μία εκκλησία ή μία αίθουσα δίχως σκηνικά, κοστούμια και δράση. Η πλοκή εξελίσσεται συνήθως με τη βοήθεια ενός αφηγητή, με:

• ρετσιτατίβο και άριες,
• μέρη συνόλων όπως ντουέτο, τρίο και
• χορωδιακά, με ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο της χορωδίας.

Το ορατόριο αναπτύχθηκε στην Ιταλία και άνθισε στη Γερμανία, αλλά είχε την πιο διαχρονική απήχηση στην Αγγλία, όπου εξελίχθηκε σε εθνική μουσική φόρμα μέσα από τα έργα του Γκέοργκ Φρήντριχ Χέντελ, του μεγαλύτερου ίσως από τους δημιουργούς του.

Γερμανός, Βόννη, Γαλλική Επανάσταση, ηρωική εποχή, μοίρα, πνεύμα των καιρών, ρόλος υπηρέτη, πατρωνία, αυτόνομος, ανεξάρτητος, χειραφέτηση, ατομική έκφραση, βαρηκοΐα, κώφωση, μοναχική στάση, οξύθυμος, 9 συμφωνίες, Φιντέλιο, προσπάθεια να πραγματώσει το τέλειο, Βιέννη, 57 ετών

Γερμανός συνθέτης. Γεννήθηκε στη Βόννη…

(1770 – 1827) Γερμανός συνθέτης. Γεννήθηκε στη Βόννη. Ο Μπετόβεν ανήκει στη γενιά που δέχεται όλη την επίδραση της Γαλλικής Επανάστασης. Δημιουργεί τη μουσική μιας ηρωικής εποχής και διακηρύσσει με ήχους την πίστη του στην ικανότητα του ανθρώπου να διαμορφώνει τη μοίρα του. Αντιπροσώπευε το πνεύμα των καιρών αυτών από πολλές απόψεις.

Ήταν ο πρώτος μεγάλος συνθέτης που απέρριψε το ρόλο του υπηρέτη (εκείνη την εποχή οι συνθέτες ζούσαν και εργάζονταν στις αυλές των αριστοκρατών και ουσιαστικά τους υπηρετούσαν) και εναντιωμένος σφοδρά στο σύστημα της πατρωνίας εδραιώθηκε ως αυτόνομος και ανεξάρτητος καλλιτέχνης. Η χειραφέτησή του άνοιξε το δρόμο προς ένα νέο επίπεδο ατομικής έκφρασης, που επηρέασε βαθύτατα όλη τη μουσική και τους συνθέτες που ακολούθησαν.

Στα τριάντα περίπου χρόνια του, παρουσίασε τα πρώτα συμπτώματα βαρηκοΐας, που εξελίχθηκε σε κώφωση (έγραψε την 9η και τελευταία συμφωνία του όντας κουφός, χρησιμοποιώντας το “εσωτερικό” του αυτί). Αυτό το γεγονός τον οδήγησε σε μια μοναχική στάση ζωής και τον έκανε πιο οξύθυμο, με αποτέλεσμα να διαμορφώσει ένα πολύ ιδιότροπο χαρακτήρα.

Έγραψε συνολικά 9 συμφωνίες, μια όπερα με την ονομασία Φιντέλιο ή Λεονώρα (την οποία επεξεργάστηκε ξανά και ξανά αρκετές φορές) και ένα μεγάλο αριθμό άλλων έργων. Η δημιουργική δραστηριότητα του Μπετόβεν κατά τη διάρκεια όλης του της ζωής μαρτυρά την ασταμάτητη προσπάθεια του να πραγματώσει το τέλειο. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βιέννη και στα περίχωρά της και πέθανε σε ηλικία 57 ετών διάσημος και τιμημένος.

Το 1972 καθιερώθηκε στο Στρασβούργο από το ευρωπαϊκό υπουργικό συμβούλιο ως επίσημος ευρωπαϊκός ύμνος η Ωδή στη Χαρά (απόσπασμα από το 4ο μέρος της 9ης Συμφωνίας του), η οποία θεωρείται ότι εκφράζει τα ιδανικά της ειρήνης, της ελευθερίας και της αλληλεγγύης. Το 1985 όλοι οι ηγέτες της Ε.Ε. υιοθέτησαν το απόσπασμα ως επίσημο εθνικό ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.