Ετικέτα: Ιούνιος 2022

…

Οι κοντυλιές είναι χαρακτηριστικό της κρητικής μουσικής. Δεν συνοδεύονται από καθορισμένους στίχους τραγουδιών, όπως συμβαίνει με τα δημοτικά τραγούδια. Στολίζονται με αυτοσχεδιασμούς και χαρακτηρίζονται από εντυπωσιακές εναλλαγές από κλίμακα σε κλίμακα, ανάλογα με τη δεξιοτεχνία του εκτελεστή.

λιμπρετίστας, θεατρικό κείμενο, φαντασία, μουσικές κατασκευές, άριες, ρετσιτατίβο, ντουέτα

Ο συνθέτης της όπερας συνεργάζεται με τον…

Ο συνθέτης της όπερας συνεργάζεται με το λιμπρετίστα, ο οποίος γράφει το θεατρικό – ποιητικό κείμενο του έργου. Το λιμπρέτο (libretto), το κείμενο δηλαδή της όπερας, πρέπει να συλλαμβάνεται με φαντασία, ώστε να δίνει στο συνθέτη τη δυνατότητα να δημιουργεί διάφορες μουσικές κατασκευές (άριες, ρετσιτατίβο, ντουέτα, σκηνές συνόλων, χορωδιακά), που συνδέονται παραδοσιακά με αυτή τη μορφή τέχνης.

Μεσαίωνας, τροβαδούροι, Β. Γαλλία, τρουβέροι, Ν. Γαλλία, αρχιτραγουδιστές, Γερμανία, περιπλανώμενοι, αυλές βασιλιάδων, επαρχία, εκκλησιαστική μουσική, προσμίξεις έντεχνης-λαϊκής

Στις αρχές του Μεσαίωνα, οι τροβαδούροι στη Β. Γαλλία, οι…

Στις αρχές του Μεσαίωνα, οι τροβαδούροι στη Β. Γαλλία, οι τρουβέροι στη Ν. Γαλλία και οι αρχιτραγουδιστές στη Γερμανία (όλοι περιπλανώμενοι μουσικοί) διέδιδαν τη μουσική από τις αυλές των βασιλιάδων στην επαρχία και το αντίστροφο.

Αυτό, σε συνδυασμό με την εκκλησιαστική μουσική που ακουγόταν στις εκκλησίες, είχε ως αποτέλεσμα να παρουσιαστούν προσμίξεις της έντεχνης με τη λαϊκή μουσική.

Γκαγκάου, θέατρο Νο, οργανική μουσική, καμπούκι, τάικο

α) Τρεις κατηγορίες παραδοσιακής μουσικής:

• Μουσική για το θέατρο Γκαγκάκου: “Ευγενική μουσική”, αναφέρεται στην αυλική μουσική της Ιαπωνίας. Το τονικό σύστημα και οι κλίμακές του προέρχονται από την κινεζική θεωρία. Τα όργανα παίζουν με λιτό τρόπο. Το τραγούδι eίναι ουσιαστικά ένας τρόπος απαγγελίας (ρετσιτατίβο) που χρησιμοποιεί τονικες διακυμάνσεις. Σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιείται το βιμπράτο και το μέλισμα.
• Μουσική για το θέατρο Νο: Εμφανίζεται τον 14ο αιώνα και θεωρείται ύψιστη μορφή σύνθεσης, λογοτεχνίας, θεάτρου και μουσικής. Το κυριότερο χαρακτηριστικό της μουσικής είναι ο ρυθμός της που βασίζεται σε μέτρα οκτώ χτυπων. Το τραγούδι βασίζεται σε 12σύλλαβους στίχους (7+5)
• Οργανική μουσική για το κότο, το σαμιζέν και το σακουχάτσι.
• β) άλλες μορφές: Καμπούκι, Τύμπανα Τάικο.

διαφορά έναρξης

Μια σύνθεση με δύο ή περισσότερες φωνές…

Μια σύνθεση με δύο ή περισσότερες φωνές, όπου η κάθε φωνή τραγουδά ή παίζει την ίδια μελωδία με τις άλλες, αλλά με χρονική διαφορά έναρξης μεταξύ τους.

Το μικρότερο διάστημα στη συγκερασμένη κλίμακα μεταξύ δύο συνεχών βαθμίδων

Το διάστημα μεταξύ δύο συνεχόμενων βαθμίδων σε μια κλίμακα, που περιέχει δύο ημιτόνια, π.χ. ΝΤΟ–ΡΕ

Η δίεση πριν από ένα φθογγόσημο το οξύνει κατά ένα ημιτόνιο, η ύφεση το βαρύνει, ενώ η αναίρεση ακυρώνει την προηγούμενη αλλοίωση. Οι τυχαίες αλλοιώσεις ισχύουν για το μέτρο που μπαίνουν, ενώ ο οπλισμός μπαίνει στην αρχή του πενταγράμμου και ισχύει για όλο το κομμάτι.

Είναι η κλίμακα που αποτελείται από 12 νότες που έχουν μεταξύ τους η μία από την άλλη απόσταση ημιτονίου

Είναι ένα είδος κλίμακας που έχει πέντε φθόγγους, μεταξύ των οποίων σχηματίζονται διαστήματα 2Μ ή 3μ

Τραγούδι με κλειστό το στόμα

Οι συζεύξεις είναι καμπύλες που ενώνουν φθόγγους.

Η σύζευξη διαρκείας ενώνει φθογγόσημα ίδιου τονικού ύψους, που παίζονται κρατημένα.

Η σύζευξη προσωδίας ενώνει φθογγόσημα διαφορετικού ύψους, που παίζονται χωρίς διακοπή (δεμένα).

φύλλο καλάμι, τσάκιση, ένρινος, όμποε, αγγλικό κόρνο, φαγκότο, ζουρνάς

Η διπλή γλωττίδα αποτελείται…

Η διπλή γλωττίδα αποτελείται από ένα φύλλο από καλάμι λυγισμένο στη μέση και στερεωμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να πάλλονται ελεύθερα τα άκρα του όταν ο αέρας περνά ανάμεσά τους. Η “τσάκιση” κόβεται και ελευθερώνονται τα δύο άκρα της γλωττίδας. Ο ήχος που παράγεται είναι ένρινος και χαρακτηριστικός. Όργανα που έχουν διπλή γλωττίδα είναι το όμποε, το αγγλικό κόρνο, το φαγκότο και ο παραδοσιακός ζουρνάς.

βασικές, δευτερεύουσες, ένταση, ύψος, χροιά, διάρκεια

Οι ιδιότητες του ήχου χωρίζονται σε…

Οι ιδιότητες του ήχου χωρίζονται σε βασικές και δευτερεύουσες. Βασικές:

• Ύψος: η ιδιότητα του ήχου που μας κάνει να ξεχωρίζουμε αν ένας ήχος είναι ψηλός (οξύς) ή χαμηλός (βαθύς).

• Ένταση: η δυναμική απόδοση της μουσικής (πόσο δυνατά ακούγεται).

Δευτερεύουσες:

• Χροιά (ηχόχρωμα): όλα τα χαρακτηριστικά που κάνουν ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο έναν ήχο.

• Διάρκεια: εξαρτάται από τη διάρκεια και την ένταση της αιτίας που τον προκαλεί.

ενέργεια, παλμικές δονήσεις, ταλάντωση, μεμβράνη, ακουστικό τύμπανο, ακοή

Ο ήχος είναι μια μορφή ενέργειας…

Ο ήχος είναι μια μορφή ενέργειας. Είναι οι παλμικές δονήσεις που δημιουργούνται από ένα σώμα, όταν τεθεί σε ταλάντωση με κρούση, με νύξη, ή με τριβή. Τα ηχητικά κύματα φτάνουν και προσκρούουν στη μεμβράνη του ακουστικού μας τυμπάνου και ενεργοποιούν το μηχανισμό της ακοής.

βυζαντινή, ευρωπαϊκή, είδος τόνου/ημιτονίου, διαίρεση τόνου σε 12 μόρια

Παρασημαντική είναι η βυζαντινή…

Παρασημαντική είναι η βυζαντινή μουσική σημειογραφία. Η ευρωπαϊκή σημειογραφία δεν μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια τα διαστήματα της βυζαντινής, γιατί σε αντίθεση με αυτή έχει μόνο ένα είδος τόνου και ένα είδος ημιτονίου. Αν υποδιαιρέσουμε το διάστημα του τόνου σε 12 μόρια και του ημιτονίου σε 6, τότε εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε τη δυσκολία της ευρωπαϊκής σημειογραφίας να απεικονίσει στο πεντάγραμμο διαστήματα που απέχουν 8 μόρια (πχ. ΜΙ–ΦΑ) ή 14 μόρια.

δεξιός χορός, αριστερός χορός, μελωδική κατάληξη

Ψάλλεται πρώτα από τον…

Ψάλλεται πρώτα από τον δεξιό χορό και επαναλαμβάνεται πιστά, ως απάντηση, από τον αριστερό χορό. Στη συνέχεια επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά από τον δεξιό χορό, αλλά με διαφορετική μελωδική κατάληξη.