Βοήθεια
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στην Χίο…
Πλήρης απάντηση
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στην Χίο το 1925. Από την παιδική του ηλικία είχε πάθος με την μουσική και έγραψε τις πρώτες του συνθέσεις, όταν ήταν δεκατριών ετών.
Κατά τη διάρκεια της Kατοχής της Ελλάδας, συνελήφθη για πρώτη φορά στην Τρίπολη το 1942 από τους Ιταλούς κατακτητές. Δουλεύοντας για την Αντίσταση, συγχρόνως παρακολουθούσε μαθήματα κοντά στον Φιλοκτήτη Οικονομίδη στο Ωδείο Αθηνών, όπου πήρε το δίπλωμα της αρμονίας, της αντίστιξης και της φούγκας.
Το 1954 πήρε υποτροφία για σπουδές στο Παρίσι. Γράφτηκε στο Ωδείο του Παρισιού με καθηγητές τον Ε. Μπιγκό και τον Ολιβιέ Μεσσιάν. Το 1957 το έργο του Σουίτα Αρ. 1 για πιάνο και ορχήστρα κέρδισε το χρυσό βραβείο στο φεστιβάλ της Μόσχας. Παράλληλα ανακάλυψε και τη γοητεία της ελληνικής λαϊκής μουσικής. Συνέθεσε τον Επιτάφιο σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, έργο το οποίο αποτέλεσε αφετηρία της αναγέννησης της ελληνικής μουσικής. Συνέθετε ασταμάτητα, χρησιμοποιώντας τα ωραιότερα κείμενα της ελληνικής ποίησης του 19ου και 20ου αιώνα.
Η Χούντα της 21ης Απριλίου 1967 υποχρέωσε τον Θεοδωράκη να βγει και πάλι στην παρανομία απ’ όπου δυο μέρες μετά το πραξικόπημα απηύθυνε την πρώτη έκκληση για αντίσταση. Συνελήφθη στις 21 Αυγούστου του 1967 και τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό με την οικογένειά του, σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας (όπου συνέθεσε και τον κύκλο συνθέσεων Αρκαδίες Ι -ΧI). Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ωρωπού αλλά τελικά εξορίστηκε από την Ελλάδα, μετά από πολλά διαβήματα αλληλεγγύης με πρωτοβουλία των συνθετών Ντιμίτρι Σοστάκοβιτς, Λεονάρντ Μπερστάιν και πολλών άλλων προσωπικοτήτων. Στις 13 Απριλίου 1970, ο Θεοδωράκης έφθασε στο Παρίσι.
Οι περιοδείες του σ’ ολόκληρο τον κόσμο και οι συναυλίες του, αφιερωμένες στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, τον κατέστησαν ζωντανό σύμβολο της αντίστασης ενάντια στη δικτατορία. Επέστρεψε στην Ελλάδα στις 24/7/1974.
Το 1980 αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, όπου και καταπιάστηκε με το συμφωνικό του έργο, που το είχε αφήσει από την εποχή του ‘50. Ολοκλήρωσε τη σύνθεση του Κάντο Χενεράλ (Canto General) σε ποίηση του Πάμπλο Νερούντα, που μαζί με το Ζορμπά και το Άξιον Εστί τον έχουν κάνει γνωστό παγκοσμίως.
Το 1990, έδωσε 36 συναυλίες σ’ όλη την Ευρώπη υπό την αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας. Συνέχισε δίνοντας συναυλίες για την ηλιακή ενέργεια, κατά του αναλφαβητισμού, κατά των ναρκωτικών κ.ά. Το 2000, ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης.