Πώς χρησιμοποιείται ο όρος “κλασικό” στην ιστορία της μουσικής;

Λέξεις-κλειδιά

αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή, απλότητα, αξιοπρέπεια, λογική τάξη, διαχρονικότητα, έντεχνη, λαϊκή, περίοδος 1750 – 1827, καθαρότητα, αγνότητα, λογική μορφή, πειθαρχία, τάξη, σταθερότητα, αναλογίες

Βοήθεια

Στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη…

Πλήρης απάντηση

Στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη, η λέξη αναφέρεται στις ιδιότητες της απλότητας, της αξιοπρέπειας, της λογικής τάξης.

Αργότερα συμπεριλάβει την έννοια της διαχρονικότητας (ένα κλασικό κομμάτι) σε αντίθεση με κάτι δημοφιλές σε μία μόνο δεδομένη στιγμή.

Η έντεχνη μουσική της δυτικοευρωπαϊκής παράδοσης αποκαλείται συχνά κλασική μουσική, για να διαχωριστεί από τη λαϊκή, τη μουσική που αντιπροσωπεύει το πνεύμα του λαού σε ένα δεδομένο χρόνο και τόπο.

Στη μουσική ο όρος κλασικό χρησιμοποιείται για να αναφερθεί κανείς στην περίοδο 1750 – 1827, όταν οι καλλιτέχνες επιδίωκαν την καθαρότητα, την αγνότητα και την λογική μορφή που θαύμαζαν στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Το κλασικό ιδεώδες υπερασπίζει τον έλεγχο και την πειθαρχία στην τέχνη. Η τάξη, η σταθερότητα, οι αρμονικές αναλογίες είναι τα στοιχεία του κλασικού ύφους.